ಕನ್ನಡ ಅಕ್ಷರದ ಮೇಲೆ ಅಕ್ಕರೆಯುಳ್ಳವರಿಗಾಗಿ...
ಮೂಲತಃ ಗಡಿನಾಡು ಕಾಸರಗೋಡು ಜಿಲ್ಲೆಯ ಕುಂಬಳೆಗೆ ಸಮೀಪದ ಕಿದೂರಿನವರಾದ ಶ್ರೀ ಕೇಶವ ಪ್ರಸಾದ್ ಬಿ. ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಪತ್ರಕರ್ತರಾಗಿ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ವಾಣಿಜ್ಯ, ವೈಯಕ್ತಿಕ ಹಣಕಾಸು, ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಶಿಕ್ಷಣ ಇತ್ಯಾದಿ ಹತ್ತು ಹಲವು ವಿಚಾರಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿ ನೂರಾರು ವರದಿ, ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ವಾಣಿಜ್ಯ ಸಂಬಂಧಿ ಬರಹಗಳನ್ನು ಬರೆಯುವುದು...
ಜೂನ್ ಜುಲೈ ತಿಂಗಳು ಇನ್ನೆನು ಮಳೆ ಕರಾವಳಿಗೆ ಕಾಲಿಡುವ ಅವಧಿ, ಭತ್ತದ ಗದ್ದೆಯನ್ನು ಹಸನು ಮಾಡಿ ಗೊಬ್ಬರ ಹಾಕಿ, ಬೀಜ ಬಿತ್ತನೆ ಮಾಡುವ ಸಮಯ. ಗದ್ದೆಗೆ ಇಳಿಯುವ ಕೂಲಿ ಆಳುಗಳಿಗೆ ಸಂಭ್ರಮದ ಕ್ಷಣ. ಸುಗ್ಗಿಗೆ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ ಧಾನ್ಯವೆಲ್ಲ ಮುಗಿಯುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿಯೇ, ಮತ್ತೆ ಬೀಜಬಿತ್ತನೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗುವ ಸಂಭ್ರಮ ಒಂದೆಡೆ...
ಮೂಡಣದ ಕೆಂಪು ರಂಗಿನಲಿ ಮುಸುಕಿನ ಕನಸ ಗುಂಗಿನಲಿ; ಕರೆಯುತಿದೆ ಚುಕ್ಕಿ ಸಾಲು ಬರಿಯ ಬೆಳಗಲ್ಲದ ಇದು ಹೊಸ ಕವಲು! ಬಂಧಗಳ ಕೂಡಿಸಿ ಬೆಸೆಯುವಾ ಲೋಕ ನೇಸರಕೆ ನವವಧುವ ನೋಡುವಾ ತವಕ; ಸಾಲು-ಸಾಲುಗಳು ಹೇಳುತಿವೆ ಸುಪ್ರಭಾತ ಬರಿಯ ಸಾಲಲ್ಲ ಇದು ಪ್ರೇಮ ಸಂಕೇತ! ತಿರುಗುವ ರೇಖೆ,...
ಗಾಜಿನ ಎತ್ತರದ ಪಾರದರ್ಶಕ ಗೋಡೆಯ ಮೂಲಕ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ ಮಂಜು ಮುಸುಕಿದ, ತಂಪಾಗಿಯೂ ಜಗಮಗಿಸುವ ವಾತಾವರಣದತ್ತ ನೋಡಿದೆ, ಬಲವಂತವಾಗಿ ಹೊರಡಲ್ಹೊರಟ ಆಕಳಿಕೆಯನ್ನು ಹಸ್ತದಿಂದ ಪ್ರತಿಬಂಧಿಸಿ ಬಲವಾದ ನಿಶ್ವಾಸವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಲೆತ್ನಿಸುತ್ತ. ಆ ಗಳಿಗೆಗದು ಕೆಲಸ ಮಾಡುವಂತೆ ಕಂಡರು ಬರಿ ಕೆಲ ಗಳಿಗೆಗಳಷ್ಟೆ; ಮತ್ತೊಂದೆರಡೆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಮತ್ತದೇ ಮರುಕಳಿಸಿ, ಈ ಬಾರಿ...
ಇನ್ನೂ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರ ಮನದಲ್ಲಿ ವೇಣು ವಾದನದ ಗುಂಗು ಇದ್ದಂತೆಯೇ ,ಎರಡನೆಯ ಗಾಯನ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಪ್ರಸ್ತುತ ಪಡಿಸಲು ಗಾಯಕ ಪಂಡಿತ ಸಂಜೀವ ಅಭ್ಯಂಕರ , ಮುಂಬೈ ತಬಲಾ ಪ್ರವೀಣ ಪಂಡಿತ ರವೀಂದ್ರ ಯಾವಾಗಲ್ ಮತ್ತು ಸುರೀಲೀ ಹಾರ್ಮೋನಿಯಂ ಪಟು ಪಂಡಿತ ವ್ಯಾಸ ಮೂರ್ತಿ ಕಟ್ಟಿ ಬೆಂಗಳೂರು ಇವರು ವೇದಿಕೆಗೆ ಆಗಮಿಸುತ್ತಿದ್ದಿಂತೆಯೇ ಸಭಿಕರು ಚಪ್ಪಾಳೆಗಳ ಮೂಲಕ...
ಹೋಗುತ್ತೇನೆ ನಾನು ನೋವುಗಳ ನುಂಗಲಾಗದೆ ಬೆನ್ನಿಗಿರಿವ ಚೂರಿಗಳ ತಡೆಯಲಾಗದೆ! ಹೋಗುತ್ತೇನೆ ನಾನು ದ್ವೇಷದಲಿ ವಿಶ್ವಾಸವಿಡಲಾಗದೆ ಪ್ರೀತಿಕರುಣೆಗಳ ತೊರೆಯಲಾಗದೆ! ಕನಸುಗಳಿದ್ದದದ್ದು ನಿಜ ರೆಕ್ಕೆಗಳೂ ಇದ್ದವು ಹಾರಲು ಆಕಾಶವೂ ಇತ್ತು ಅವಕಾಶವೂ ಇತ್ತು ನೆಲದೊಳಗೆ ಹೂತು ಹೋದಕಾಲು ಸ್ಥಾವರದ ಬಂಡೆಯನ್ನಾಗಿಸಿ ನಿಂತಲ್ಲೇ ಬೇರು ಬಿಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟೆ! ಈಗೆಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಅದೇ...
ದಿನಾಂಕ 13–02-2016 ರಂದು ಶನಿವಾರ ಸಾಯಂಕಾಲ 6-00 ಘಂಟೆಗೆ ,” ಸಪ್ತಕ” ಬೆಂಗಳೂರು ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ “ನಯನಾ ಫೌಂಡೇಶನ್ “ಇವರ ಸಹಯೋಗದೊಂದಿಗೆ ಸಂಗೀತಾಸಕ್ತರಿಗಾಗಿ ಶಿರಸಿಯ “ವಿದ್ಯಾಧಿರಾಜ್ ಕಲಾ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ “ಸುಂದರ ಸಂಗೀತ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಹಮ್ಮಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿತ್ತು. ಸುಸಜ್ಜಿತ ಸಭಾಂಗಣ, ವೇಳೆಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ದೀಪ ಬೆಳಗುವ ಮೂಲಕ “ನಯನಾ...
ಅಂದು ಭಾನುವಾರ, ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬ ಊಟ ಮಾಡಿ ಅಂಗಾತ ಮಲಗಿದ್ದೊಂದೇ ನೆನಪು. ಅದ್ಯಾವಾಗ ನಿದ್ದೆ ಹತ್ತಿತ್ತೊ ಪಾಪು ಏಳು ೪:೩೦ ಆಯ್ತು ಅದೆಷ್ಟೊತ್ ಮಲ್ಗ್ತೀಯ ಸೋಮಾರಿ ಎಂದು ಅಮ್ಮ ಗೊಣಗುಟ್ಟಿದಾಗಲೇ ಎಚ್ಚರವಾದದ್ದು. ಅಮ್ಮನನ್ನು ಶಪಿಸುತ್ತಲೆ ಮೇಲೆದ್ದು, ಮುಚ್ಚಿದ್ದ ಕಿಟಕಿಯ ಪರದೇ ಸರಿಸಿ ಹೊರ ನೋಡಿದೆ, ಹದವಾದ ಮಳೆಬಿದ್ದು...
ಶಿವನ ಜಡೆಯಿಂದಂದು ಧರೆಗ್ಹಾರಿದವಳ ಸಖಿ ಶಿವೆಯ ಕೈತೋಟದಲಿ ನಳನಳಿಸುತಿರಲು ತಾ ರವಿಕಿರಣಗಳ ಝಳಕೆ ಬೆಂದು ಬಾಡಿದಳೊಮ್ಮೆ ಜೀವಸಲಿಲವು ಇಲ್ಲದೆ || ಇಂತೊಂದು ದಿನದಲ್ಲಿ ಸಂತಸದಿ ಶಿವನರಸಿ ಕಾಂತನೊಡಗೂಡಿ ಸಂಚರಿಸಿ ಬರುತಿರಲು ನಿಂತು ನೋಡುತ ಸೊಬಗಿನಡುವಿನಲಿ ಛಾಯೆಯನು ಸಂತಾಪಗೊಂಡಳು ಸತಿ || ಯಾರಲ್ಲಿ ಸೇವಕರು ಕೀಳಿರೈ ಛಾಯೆಯನು...
ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು…