ಇರುವೆ ವೃತ್ತಾಂತ
ಸ್ಮಿತಾ ಅಮೃತರಾಜ್. ಸ೦ಪಾಜೆ
ನನಗೆ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಈ ಇರುವೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಒ೦ದು ರೀತಿಯ ತಾತ್ಸಾರ.ಅದು ಮೈ ಮೇಲೆ ಹರಿದು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರೂ ಅದರ ಕಡೆ ಕೈ ಮಾಡಿ ಉಜ್ಜಿ ತೀಡಿ ನುರಿಯುವುದು ಹೋಗಲಿ ಅದರ ಕಡೆಗೆ ನಾ ಮುಖವೂ ತಿರುಗಿಸದಷ್ಟು ಅಸಡ್ಡೆ..ಅದಕ್ಕೂ ಅಷ್ಟೇ ನನ್ನ ಗೊಡವೆಯೇ ಇದ್ದಂತಿಲ್ಲ. ನಿನ್ನ ಮೈ ಮೇಲೆ ಹರಿದು ಹೋಗಲು ಯಾವ ದೊಣ್ನೆನಾಯಕನ ಅಪ್ಪಣೆ ಬೇಕು ಅಂತ, ನನ್ನ ಅಪ್ಪಣೆಗೂ ಕಾಯದೆ ನನ್ನ ಮೈ ಮೇಲೆ ಬೀಡು ಬೀಸಾಗಿ ಹರಿದು ಹೋಗಿ ಕ್ಯಾರೇ ಇಲ್ಲದೆ ಅದಕ್ಕೇನು ಕೆಲಸ ಆಗಬೇಕೋ ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ನಿರಾತ೦ಕವಾಗಿ ಮಾಡಿ ಮುಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದಿಲ್ಲ. ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೆ ವಿನಾಕಾರಣ ಯಾವ ಕಾರಣಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲವಲ್ಲ?
ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ವಿವರಣೆ ಕೊಡಬೇಕಾದರೆ ಒ೦ದಷ್ಟು ಹಿ೦ದಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ನಾನು ಕೆಲವು ಸ೦ಗತಿಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ ಹೇಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.ಮೊದ ಮೊದಲಿಗೆ ನ೦ಗೆ ಇರುವೆ ಕ೦ಡ್ರೆ ತು೦ಬಾ ಭಯ. ಇರುವೆ ಸಾಲು ಎಲ್ಲಿ ಕ೦ಡರೂ ಅದನ್ನು ಕಾಲಿನಲ್ಲಿ ತದಕಿ ಹಾಕಿ ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಯಾಕೆ೦ದರೆ ಇರುವೆ ಎಲ್ಲಿದ್ದರೂ ನನಗೇ ಕಚ್ಚಲು ಬರುತ್ತಿದೆಯೇನೋ ಎ೦ಬ ಅನುಮಾನ. ಅದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೂ ಇಲ್ಲದಿಲ್ಲ. ಒಮ್ಮೆ ಹಾಗಾಗಿದೆ ನೋಡಿ,ಚಳಿಗಾಲ ಕಾಲೆಲ್ಲ ಒಣಗಿ ರೂಕ್ಷವಾಗಿರುತ್ತೆ ಅ೦ತ ಕಾಲಿಗೆ ಚೆ೦ದಕ್ಕೆ ಮಾಡಿ ಕೊಬ್ಬರಿ ಎಣ್ಣೆ ಸವರಿ ¸ ಸುಖ ನಿದ್ದೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ.ಮಧ್ಯ ರಾತ್ರಿ ಆದದ್ದೇ ತಡ,ಏನೆಲ್ಲಾ ಉಪಟಳಗಳು? ರಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಭೂತ ಪ್ರೇತಗಳು ಮೈ ಮೇಲೆ ಬಂದು ಕಾಟ ಕೊಡುತ್ತವೆ ಎಂದು ಚಿಕ್ಕಂದಿನಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದ ಕತೆಗಳು ಈಗ ನೆನಪಾಗಿ ಕಾಡಿ ಇನ್ನಿಲ್ಲದಂತೆ ಭಯ ಆವರಿಸಿಕ್ಕೊಂಡು ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಯಾವತ್ತೂ ಇಲ್ಲದ ಕೈ ಕಾಲು ತುರಿಕೆ, ಉರಿ ಯಾರಿಗೆ ಹೇಳುವುದು? ಯಾವತ್ತೂ ಇಲ್ಲದ ಎಣ್ಣೆಯ ಪರಿಮಳಕ್ಕೆ ಸಣ್ಣ ಇರುವೆಗಳೆಲ್ಲ ಕೈ ಕಾಲಿಗೆಲ್ಲಾ ಮುತ್ತಿಕ್ಕಿಬಿಟ್ಟಿವೆ.ಅದರ ಮುತ್ತು ನನಗೆ ಕುತ್ತು.ಶಿವರಾತ್ರೆಗೂ ಮಾಡದ ಜಾಗರಣೆ ,ಆ ರಾತ್ರೆಯಿಡೀ ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ ಇರುವೆಯೆ೦ದರೆ ನನಗೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಭೀತಿ.
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಮದುವೆಯ ಸ೦ದರ್ಭದ ಪ್ರಸ೦ಗ . ನಾಳೆ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಲು ವರನ ಕಡೆಯವರು ಬರುವುದು ಎಂದಾದರೆ, ಹಿ೦ದಿನ ರಾತ್ರೆ ಮನೆಯೆಲ್ಲ ಸಡಗರ, ತರಾತುರಿ. ಆ ರಾತ್ರೆಯಿಡೀ ನಾಳೆ ಬರುವ ಹೊಸ ನೆ೦ಟರನ್ನು ಕಾತರದಿಂದ ಸ್ವಾಗತಿಸಲು ಏನೆಲ್ಲಾ ಸಿದ್ಧತೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ನನ್ನನ್ನ ಮಾತ್ರ ನೀ ನಿದ್ದೆಗೆಡಬೇಡ, ರಾತ್ರೆ ನಿದ್ದೆಗೆಟ್ಟರೆ ಕಣ್ಣೆಲ್ಲಾ ಕೆ೦ಪಾಗಿ ಊದಿಕೊ೦ಡಿರುತ್ತದೆ, ಅಸಹ್ಯ ಕಾಣಿಸ್ತಿ ಮತ್ತೆ ಅ೦ತ ನ೦ಗೆ ನಿದ್ದೆಗೆ ಪರವಾನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು.ಮನೆಯಿಡೀ ಬೆಳಕು ಗದ್ದಲ. ನಿದ್ದೆ ಎಲ್ಲಿ೦ದ ಬರಬೇಕು? ನನಗೋ ಒಳಗೊಳಗೆ ನಗು ಜೊತೆಗೆ ಏನೆಲ್ಲ ಕನಸು. ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗೆ ನಿದ್ದೆ ಹತ್ತಿತ್ತೊ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಬೆಳಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಯಾವತ್ತಿಗಿ೦ತಲೂ ಬೇಗನೇ ಎಚ್ಚರವಾಗಿದೆ.ಆದರೆ ಯಾಕೊಏನೋ ಕಣ್ಣು ಬಿಡಲ್ಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ.ಮಸುಕು ಮಸುಕಾಗಿದೆ.ಏನೋ ಎಡವಟ್ಟು ಆಗಿದೆ ಅ೦ತ ಅನ್ನಿಸೋಕೆ ಶುರುವಾಯ್ತು.
ಕನ್ನಡಿ ಮು೦ದೆ ನಿ೦ತರೆ ಎಡ ಕಣ್ಣು ಕೊ೦ಚ ಬಾಪಿದೆ. ಕಣ್ಣ ಕೊನೆಗೆ ಇರುವೆಯೊ೦ದು ಕಚ್ಚಿ ಕಿತಾಪತಿ ಮಾಡಿತ್ತು.ಅದೂ ಈ ದಿನವೇ ಮಾಡಬೇಕೆ? ಒಂದು ಕುಡಿನೋಟವೂ ಹರಿಸಲಾಗದಂತೆ. ಯಾವುದಕ್ಕಾಗಿ ಮು೦ಜಾಗ್ರತೆ ತೆಗೆದು ಕೊ೦ಡಿದ್ದೆನೋ ಅದೇ ಮೇಲು ಕೆಳಗು ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತಲ್ಲ? ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಹಾಗೇ , ನಾವು ಯಾವುದಕ್ಕೆ ಜಾಸ್ತಿ ನಿಗಾ ವಹಿಸ್ತೇವೋ ಅದೇ ಯದ್ವಾತದ್ವ ಆಗಿಬಿಡೋದು.ಇದು ನಿಜವೋ ಕಾಕತಾಳಿಯವೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.ನನ್ನ ವಿಷಯದಲ್ಲ೦ತೂ ಬಹುತೇಕ ಹೀಗೇ ಆಗೋದು.ವಿಷಯಾ೦ತರ ಆಗೋದು ಬೇಡ ಈಗ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬರೋಣ.ಹೇಗೋ ಏನೋ ಕಣ್ಣಿಗೆ ನೀರು ಚಿಮುಕಿಸಿ,ಅವರಿವರು ಕೊಟ್ಟ ಉಚಿತ ಸಲಹೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಚಾಚೂ ತಪ್ಪದೆ ಒಂದರ ಮೇಲೊಂದರಂತೆ ಪಾಲಿಸಿ, ನೆ೦ಟರು ಬರುವ ವೇಳೆಗೆ ಅ೦ತೂ ಇ೦ತೂ ಕಂಡೂ ಕಾಣದಂತೆ ಕಣ್ಣು ಕೊಂಚ ಯಥಾಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬ೦ತೆನ್ನಿ.ಇನ್ನು ಉಳಿದಂತೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿರುವಂತದ್ದೆ.ಆಮೇಲೆ ಮದುವೆಯೂ ಆಯಿತು .ಆರತಿಗೊಬ್ಬಳು ಕೀರುತಿಗೊಬ್ಬ ಬಂದದ್ದೂ ಆಯಿತು.
ಆದರೆ ಎರಡು ಮಕ್ಕಳು ಹಸುಗೂಸುಗಳಾಗಿರುವಾಗ ಈ ಇರುವೆಗಳಿ೦ದ ಕಾಪಾಡಲು ನಾನು ಅದೆಷ್ಟು ಪಡಿಪಾಟಲು ಅನುಭವಿಸಿದ್ದೇನೆ, ಜಾಗರಣೆ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ೦ದರೆ ದೇವರಿಗೆ ಮತ್ತು ಇರುವೆಗಷ್ಟೇ ಗೊತ್ತು. ಒ೦ದು ದಿನವ೦ತೂ ಮಗು ರಚ್ಚೆ ಹಿಡಿದು ಕೂಗುತ್ತಿದೆ. ಆಗ ತಾನೆ ಮಗುವಿಗೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಸಿ ಹಾಲೂಡಿಸಿ , ಲಾಲಿ ಹಾಡಿ ಮಲಗಿಸಿದ್ದೆ.ಈಗ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ೦ತೆ ಕಿರುಚಿ ಕೂಗುವುದೆ೦ದರೆ?.ಇದ್ದ ಬದ್ದ ಲಾಜಿಕ್, ಮ್ಯಾಜಿಕ್‌ಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಪ್ರಯೋಗಿಸಿ ಆಯ್ತು.ಮನೆ ಮದ್ದು ಪುಸ್ತಕದ ಪುಟ ತಿರುವಿ ತಿರುವಿ ಅಜ್ಜಿ ಮದ್ದುಗಳನ್ನು ಕುಡಿಸಿಯೂ ಆಯಿತು. ಏನೇ ಆದರೂ ಮಗು ಅಳು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ.ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹಾಲು ಕೊಟ್ಟಾಯ್ತು. ಗ್ರೈಪ್ ವಾಟರ್ ಕುಡಿಸಿ ಆಯ್ತು.ಹು ಹೂ೦ ಅಳು ತಾರಕಕ್ಕೆ ಏರುತ್ತಿದೆ.ನನಗ೦ತೂ ದಿಗಿಲು ಗಾಬರಿ.ಇನ್ನು ವೈದ್ಯರಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುವುದೆ೦ದು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿ ಮಗುವಿಗೆ ಅ೦ಗಿ ಹಾಕಲು ನೋಡುವಾಗ ಮಗುವಿನ ಬೆನ್ನಿನಲ್ಲಿ. ಕ೦ಕುಳಲ್ಲಿ ಕೆ೦ಪು ಕೆ೦ಪು ಇರುವೆ ಕಚ್ಚಿದ ಗುರುತುಗಳು.ಎಲಾ! ಇರುವೆಯೇ! ಇರುವೆ ಜಾಡು ಹುಡುಕ ಹೊರಟರೆ ಮಗುವಿನ ತೊಟ್ಟಿಲಿಗೆ ಕಟ್ಟಿದ ಹಗ್ಗದ ಬುಡದಿ೦ದ ತುದಿಯವರೆಗೆ ಅದು ಜಾಥ ಹೊರಟ೦ತಿತ್ತು. ನನಗ೦ತೂ ಲಕ್ಷ್ಮಣ ರೇಖೆ ಉಜ್ಜುವುದೇ ಕೆಲಸ. ಯಾರೋ ಹೇಳಿದ ಮೇರೆಗೆ ನನಗೆ ಲಕ್ಷಣ ರೇಖೆ ಉಜ್ಜುವುದೇ ಕೆಲಸ.ಲಕ್ಷ್ಮಣ ಕಟ್ಟು ನಿಟ್ಟಾಗಿ ಆಜ್ನಾಪಿಸಿ ಎಳೆದ ಗೆರೆಯನ್ನು ಸೀತೆಯಂತ ಸೀತೆಯೇ ದಾಟಿದ ಮೇಲೆ, ನಾನು ಎಳೆದ ಯಕಶ್ಚಿತ್ ಬಿಳಿ ಗೆರೆಗಳು ಈ ಇರುವೆಗಳಿಗೆಷ್ಟು ವೇದ್ಯ? ಮನೆ ತು೦ಬಾ ಬಿಳಿ ಬಿಳೀ ಗೆರೆಗಳು. ಮನೆಗೆ ಬ೦ದವರಿಗೆಲ್ಲಾ ಅಡ್ಡಾದಿಡ್ಡಿ ಎಳೆದ ಗೆರೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳುವ ಅಡ್ಡಾದಿಡ್ಡಿ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆಲ್ಲಾ ಸಂಯಮ ಮೀರುವಷ್ಟು ಉತ್ತರ ಕೊಡುವುದೇ ಆಯಿತು.ಆಮೇಲೆ ಮಕ್ಕಳು ತುಸು ದೊಡ್ಡವರಾಗುವವರೆಗೂ ನನಗೆ ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲೂ ಇರುವೆಯದೇ ಕನಸು.
ಆಮೇಲೆ ಕೆಲ ವರುಷಗಳ ಬಳಿಕ ಹೊಸ ಮನೆ ಕಟ್ಟ್ದಿದೆವು.ಅಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೆ ನಾವುಗಳು ಗೃಹ ಪ್ರವೇಶ ಆಗುವ ಮು೦ಚೆ ಇರುವೆಗಳು ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿ ತಮ್ಮ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ¸ಸ್ಥಾಪಿಸಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದವು.ಹೊಸ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ತಾವೂ ಹೊಸಬರ೦ತೆ ಸಾಲು ಸಾಲು ಸಿಪಾಯಿ ದ೦ಡುಗಳು.ಈಗ ನನ್ನ ಮಾವನವರ ಸರದಿ. ಅವರಿಗೆ ದಿನವಿಡೀ ಇರುವೆ ನುರಿಯುವುದೇ ಆಯಿತು.ಈಗ೦ತೂ ಅವಕ್ಕೆ ಸಿಹಿಯಾಗಲಿ , ಪಸೆಯಾಗಲಿ ಇರಬೇಕೆ೦ದೇನಿಲ್ಲ.ಆಗ ತಾನೆ ಹುಯ್ದಿಟ್ಟ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ದೋಸೆ ಮೇಲೆ. ರೊಟ್ಟಿ ಮೇಲೆ ಸವಾರಿ ಹೊರಟಿರುತ್ತದೆ.ನಮ್ಮ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರಿಸುವ ವ್ಯವಧಾನ ಅವಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಕೊನೆ ಕೊನೆಗೆ ಸಾರಿನ ಪಾತ್ರೆಯೊಳಗೆ. ಅನ್ನದ ಮಡಿಕೆಯೊಳಗೆ, ನೀರಿನ ಬಿ೦ದಿಗೆಯೊಳಗೆ ಅದು ಓಡಾಡದ ಜಾಗವೇ ಇಲ್ಲವೆನ್ನುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸರ್ವಾ೦ತರಯಾಮಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಹಿರಣ್ಯ ಕಶಿಪು ಭಕ್ತ ಪ್ರಹ್ಲಾದನೊಂದಿಗೆ ನಿನ್ನ ದೇವರು ಇಲ್ಲೂ ಇದ್ದಾನೆಯಾ.. ತೋರಿಸು ಅಂದಂತೆ,ನಮ್ಮನ್ನು ಯಾರಾದರೂ ಇರುವೆ ಇಲ್ಲೂ ಇರುವುದಾ? ತೋರಿಸು ಅಂದರೆ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ತೋರಿಸಿಬಿಡಬಹುದು. ನಾವು ಕೂಡ ಹಿ೦ದಿನ ಜನ್ಮದ ಇರುವೆಗಳಾಗಿದ್ದಿರಬಹುದು. ಏನೋ ಒ೦ದಷ್ಟು ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿ ಮನುಷ್ಯ ಜನ್ಮ ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಗಿದ್ದಿರಬೇಕು. ಅದಕ್ಕೆ ಏನೋ ಈ ಇರುವೆಗಳು ಈ ಜನ್ಮದಲ್ಲೂ ನಮ್ಮನ್ನು ಬೆ೦ಬಿಡದೆ ಹಿ೦ಬಾಲಿಸುತ್ತವೆ ಅ೦ತ ಸ೦ದೇಹ ನನಗೆ.
ನಮಗೂ ಅವಕ್ಕೂ ಯಾವುದೋ ತೆರನಾದ ನ೦ಟು ಬೆಳೆದು ಬಿಟ್ಟಿದೆ.ಈಗ೦ತೂ ನಮಗೆ ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ.ಮಲಗುವ ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲೂ ,ಮೈ ಮೇಲೂ ಹರಿದಾಡಿಕೊ೦ಡೇ ಇರುತ್ತದೆ.ಈ ಕಡೆಯಿ೦ದ ಅವನ್ನು ನಾಶ ಮಾಡಿದಷ್ಟೂ ಆ ಕಡೆಯಿ೦ದ ಬ೦ದಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಹಾಗಗಿ “ದಯೆ ಇರಲಿ ಸಕಲ ಜೀವ ರಾಶಿಗಳಲಿ” ಎಂಬಂತೆ ಅದರ ಉಸಾಬರಿಯೇ ಬೇಡ ಅ೦ತ ತೆಪ್ಪಗಿದ್ದೇವೆ. ಆದರೆ ಕಪಾಟಿನೊಳಗೆ ನೀಟಾಗಿ ಮಡಚಿಟ್ಟ ಬಟ್ಟೆಯೊಳಗಿ೦ದ ನುಸುಳಿಕೊ೦ಡು ಹರಿಯುವುದ ಕ೦ಡಾಗ ಮಾತ್ರ ಕಸಿವಿಸಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಏನೂ ಮಾಡಲಾಗದೆ ಕೈಕೈ ಹಿಸುಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ. ಹೀಗೆ ಈ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಸುಮ್ಮಗೆ ಕೆಲಸವಿಲ್ಲದೆ ಸೋ೦ಬೇರಿಯ೦ತೆ ಕುಳಿತುಕೊ೦ಡಿರುವಾಗ ಗೋಡೆಯ ಮೇಲೆ ಇರುವೆಗಳ ಸಾಲು ಎಲ್ಲಿಗೋ ದಾ೦ಗುಡಿಯಿಡುತ್ತಿದೆ . ಪಕ್ಕನೆ ಎರಡನೇ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಓದಿದ ಪದ್ಯದ ಸಾಲು ನೆನಪಾಗುತ್ತಿದೆ .
ಮಳೆಗಾಲ ಬರುತ್ತಲಿಹುದು ನನಗೆ ಸಮಯವಿಲ್ಲ……
– ಸ್ಮಿತಾ ಅಮೃತರಾಜ್. ಸ೦ಪಾಜೆ
ಲೇಖನ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾಯಿತು.. 🙂 🙂
ಇರುವೆ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ…ತಲೆಯನ್ನೆಲ್ಲಾ ಜಾಲಾಡಿಸಿತು…:)
ನಿಮ್ಮ (!!!!) ಇರುವೆಗಳ ಕತೆ ಸೊಗಸಾಗಿದೆ….. ಒಳ್ಳೆಯ ಬರಹ… ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಓದು ! ಇರುವೆಗಳಿಗೆ ಜಯವಾಗಲಿ ! ಇರುವೆ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯುವವರಿಗೆ ಜಯವಾಗಲಿ !!!! (ಇರುವೆಗಳು ನನಗೆ ಲಂಚ ಕೊಟ್ಟಿವೆಯೆಂದು ಅನುಮಾನ ಬಂತೇ ?)
ಸೊಗಸಾದ ನಿರೂಪಣೆ 🙂
ಇರುವೆ ವೃತ್ತಾಂತ ತುಂಬಾ ಸೊಗಸಾಗಿದೆ.
ಮೈಯಲೢ ಇರುವೆ ಹರಿದಂತಾಯಿತು … ಇರುವೆ ಅಂದರೆ ಎಲೢಲೂ ಇರುವೆ
ನಿಮ್ಮ ಬರಹ ಓದಿ ಖುಷಿಯಾಯಿತು. ಅಭಿನಂದನೆಗಳು