ರಾಧೆಯಳಲು

ಬರುವನೇ ಮತ್ತೆ ಮಾಧವ?
ನನ್ನ ಕಾಣದೆ ಹಾಗೆಯೇ ಹೋದವ!

ಅರಳಿದ ಹೂವಲಿ ಬೆರೆತ ಕೊಳಲಗಾನವ
ತನ್ಮಯದಿ ಕೇಳುತ ನಿನ್ನರಸಿ ಬಂದೆ

ನನ್ನ ತಪ್ಪಿಸಿ ಸುಳ್ಳನೊಪ್ಪಿಸಿದವ
ಅನ್ಯರನೊಲಿದ ಪರಿ ನೋಡಿ ನೊಂದೆ.

ಲೋಕನಿಂದೆಯ ಮರೆತು ಅನುರಾಗದಲಿ ಬೆರೆತು
ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ಓಡೋಡಿ ಬಂದೆ

ಯಮುನೆಯ ನೀರಲಿ ಕಲೆತ ಒಲವಧಾರೆಯ
ನೆನಹುತ ತೇಲುತ ವಿರಹವ ಬೆದಕಿದೆ

ಚಂದಿರನಿಲ್ಲದ ಇರುಳಿನ ಕತ್ತಲ ಕಚಗುಳಿ
ತನುಮನ ಅಪ್ಪುತ ಬೆದರಿಸಿದೆ

ನೀ ಬಂದೇ ಬರುವೆ ಎಂಬ ಕನಸಿನೋಕುಳಿ
ಜೀವವ ಮೀಟುತ ಹಾಡನು ಕಟ್ಟಿದೆ.

ಎಲ್ಲರ ಬಿಟ್ಟು ಅನುರಾಗಕೆ ಸೋತು ಯಮುನೆಯ
ದಡದಲಿ ಜಡವಾಗಿರುವೆ

ಜುಳು ಜುಳು ದನಿಯಲಿ ಮುರಲಿಯ ಗಾನವ
ಬೆದಕುತ ಬೆಸಲಾಗಿರುವೆ

ನನ್ನನೇ ಕೊಟ್ಟು ನೈವೇದ್ಯವನಿಟ್ಟು ಸಮರ್ಪಿತಗೊಳ್ಳಲು
ಕಾಯುತ ಕುಳಿತಿರುವೆ

ಬರುವನೊ? ಬಾರದಿಹನೊ? ಚಿಂತೆಯ ತೂಗುಯ್ಯಾಲೆಗೆ
ತಾಗುತ ಚಡಪಡಿಸುತಿರುವೆ

ನನ್ನ ಸಡಗರವ ಅರಿಯದೇ ಹೋದವ, ‘ಮಾಧವ ಎಲ್ಲಿಗೆ
ಹೋಗಿರುಹೋಗುತಿರುವೆ!

ಬರುತಲೇ ಬಿಗಿದಪ್ಪಿ ಕಣ್ಣೀರಾಗುತ ಅದುರುವ ಅಧರಕೆ
ಮಧುರವಾಗೆಂದು ಕೂಗಿ ಕರೆಯುವೆ

ಹೊಳೆಯ ರಭಸವನು ನನ್ನುಸಿರಿಗೆ ಬೆರೆಸಿ ಮಂದ ಮಾರುತಕೂ
ಆವೇಗದಬ್ಬರದ ಪಾಠ ಕಲಿಸುವೆ

ಅವನೊಳಗೆ ಇಳಿದು ಇರುಳೆಲ್ಲ ನಲಿದು ಕೈಯ ಕೊಳಲಾಗುತ
ಬಯಲಾಗಿ ಬಸವಳಿವೆ

ಮದವನಳಿಸಿ ಮುದವನರಳಿಸಿ ನಗುವ ನಲ್ಲ ಗೋಪಾಲಗೆ
ಕರಣವಾಗಿ ಹರಣವಾಗುವೆ

ಖಾಲಿಯಾಗಿ ಭರ್ತಿಯಾಗುವೆ; ಮಧುರ ಭಕ್ತಿಗೆ ಹೆಸರಾಗಿ ಹಗುರಾಗುವೆ!

ಈಗ ಹೇಳು; ನನ್ನಂತರಂಗವ ಕೇಳು:
ಬರುವನೇ ಮಾಧವ; ನನ್ನ ಕಾಣದೆ ಹಾಗೆಯೇ ಹೋದವ

ಮೀರಳಿಗೆ ಗಿರಿಧರನಾಗಿ
ಮಹದೇವಿಯಕ್ಕಗೆ ಚನ್ನಮಲ್ಲನಾಗಿ
ಒಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡವ…….

ನಿಜಕೂ ನನ್ನ ನೆನೆದು, ನನ್ನೊಳಗೆ ನೆನೆಯಲೆಂದು
ಮತ್ತೆ ಬಂದೇ ಬರುವನೇ?
ಅಥವಾ ಮರೆತು ದೇವರಾಗಿ ಪತಿ-ವ್ರತೆಯರ ಪೂಜೆಯಾಗುವನೆ?
ಅಥವಾ ರಾಜವಲ್ಲಭನಾಗಿ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ದುಷ್ಯಂತನಾಗುವನೆ?

ಹೇಳೇ ಶಕುಂತಲೆ?
ಇದು ರಾಧೆಯಳಲೇ??

-ಡಾ. ಹೆಚ್‌ ಎನ್‌ ಮಂಜುರಾಜ್‌, ಹೊಳೆನರಸೀಪುರ