ತಾಯ ಒಡಲೊಳಗಿಂದ ಮಡಿಲೊಳಾಡೊ ಕಂದ ಅಮ್ಮ ಎಂಬೊಂದು ಮಾತಿಂದ ತಾಯಿಗೆ ಜಗದಾನಂದ ಹಡೆದ ನೋವೆಲ್ಲಾ ಕಂದನ ನಗುವಿಂದ ಮಾಯ ಮಗುವ…

ಅಪ್ಪನೆಂಬ  ಅದ್ಭುತವ ಏನೆಂದು ಹಾಡಲಿ ಅದು ಎಂದೂ ಮರೆಯದ ಪಾತ್ರ ನನ್ನ ಬಾಳಲಿ ಅಮ್ಮನ ಕರುಳ ಬಂಧ ಅಪ್ಪನ ನೆರಳ …

ಎಳೆಯ ಬಾಲೆಯ ಮೇಲೆ ದುರುಳ ಕಾಮುಕನೆರಗಿ ಅತ್ಯಾಚಾರಗೈಯುವಾಗ ಮಾನವೀಯತೆ ಸತ್ತಿತ್ತು ತನ್ನನ್ನು ನಂಬಿ ಬಂದ ತನ್ನ ಮನೆ ಬೆಳಗುವವಳನ್ನು ವರದಕ್ಷಿಣೆಗಾಗಿ…

ಮಾತು ಮಥಿಸಿ ಮೌನ ಗತಿಸಿ ನನ್ನ ನಿನ್ನ ನಡುವೆ ಹಮ್ಮು ಬೆಳೆದಿದೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೂವ ಕಿತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿಯ ದಳ ಬತ್ತಿ…

ಹೊರಡಬೇಕಿದೆ ನಾನೀಗಲೇ ಕರೆ ಬಂದಿದೆ ಅಲ್ಲಿಂದಲೇ ಹೋಗದೇ ವಿಧಿ ಇಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿರಲು ಬಿಡುತಿಲ್ಲ ಯಮನ ದೂತರು ಪಾಶ ಎಸೆದಿಹರು ಕುಣಿಕೆ…

ಬತ್ತಿದ ಮರದಲಿ ಸತ್ತಿದೆ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿದ ಗೂಡಿಗೆ ಉರಿಬಿಸಿಲ ತೊಡಕು ಮಳೆಯೇ ಮಾಯವಾಗಿ ಹಸಿರು ತಾ ನಾಶವಾಗಿ ನೆರಳೇ ನರಳಾಡಿದೆ…

ನೋವಿನೊಳಗೂ ಅರಳುವ ಸಂಭ್ರಮ ಅದುವೇ ನನ್ನವಳ ನಿರ್ಮಲ ಪ್ರೇಮ ಮಗುವ ಮುಗ್ದ ಮನದವಳು ನಗುವಿನಿಂದೆಲ್ಲಾ ಧಾರೆಯೆರೆವವಳು ನನ್ನೆದೆಯ ಭಾವಗೀತೆ ಅವಳು…